زندگی ابدی

یکی از آموزه‌های دستوری قرآن، صدقه است.

در بسیاری از روایات، بخشش، سخاوتمندی و صدقه دادن با دو اثر جذب منفعت و دفع بلا مورد تاکید قرار گرفته است. از این رو صدقه دادن در هر روز به ویژه برای دفع بلا و رفع گرفتاری‌ها به عنوان مستحب معرفی شده و از مومنان خواسته شده تا با صدقه دادن خود را بیمه کنند.
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در حدیثی درباره ارزش این عمل فرمودند: «سرزمین قیامت تماما آتش است، مگر سایه مؤمن؛ زیرا که صدقه او بر سرش سایه می‏‌افکند .»[1]
امام صادق علیه السلام نیز در حدیثی این چنین می‌فرمایند: «بخشنده، بخشنده نباشد مگر آن گاه که سه خصلت داشته باشد: در توانگری و تنگدستی مال خویش را ببخشد، آن را به کسی که مستحقّ است ببخشد و تشکّری که در برابر خوبی خود به کسی دریافت می‏‌کند بیشتر و ارزشمندتر از آن چیزی بداند که به او داده‏ است.»[2]
امیرالمؤمنین علیه السلام نیز فرمودند: «صدقه، سپری است در برابر آتش .»[3]


منابع روایات:
۱- الکافی: ۴ / ۳ / ۶ منتخب میزان‌الحکمة: ۵۶۸
۲- بحارالأنوار: ۷۸ / ۲۳۱ / ۲۷ منتخب میزان‌الحکمة: ۱۲۲
۳- وسائل الشیعه: ۶ / ۲۵۸ / ۱۷ منتخب میزان‌الحکمة: ۳۱۸